09 Ιουνίου, 2014

† Συνέντευξη του Mana-sama στο CDJAPAN, 2006.




ΕΡ: Λοιπόν, έχει περάσει πάνω από ενάμιση χρόνος από την τελευταία σας κυκλοφορία. Πως ήταν αυτός  ο χρόνος για σένα?
Μάνα: Ήταν ένας χρόνος και μισός.

ΕΡ: Έχεις συνειδητοποιήσει πόσος χρόνος έχει περάσει?
Μάνα: Όχι ιδιαίτερα. Την προηγούμενη χρονιά , είχαμε πολλές συναυλίες και περιοδεία στην Ευρώπη. Πήγαμε Ευρώπη μετά τη κυκλοφορία του Pageant  και η κορύφωσή του έφτασε όταν γυρίσαμε στο Τόκυο. Μετά κυκλοφόρησε το DVD της περιοδείας στην Ευρώπη. Οπότε δεν ένιωσα ότι πέρασε πολύς χρόνος. Αλλά αν το καλοσκεφτείς υπάρχουν όντως μεγάλα διαστήματα μεταξύ των κυκλοφοριών.

ΕΡ: Οπότε το Beyond the Gate είναι το άλμπουμ που περιμένουν όλοι. Πως νιώθεις εσύ για αυτό?
Μάνα: Δοκίμασα νέες μεθόδους. Το άλμπουμ είναι πειραματικό. Την ίδια στιγμή έχει συμφωνικά κλασικά κομμάτια, κάτι το οποίο το συναγωνίστηκα πολύ. Αυτό το άλμπουμ είναι λίγο από όλα αυτά.

ΕΡ: Υπάρχει κάποια ιδέα «από κάτω» κατά τη σύνθεση αυτών των τραγουδιών?
Μάνα: Αρχικά ήταν το να γράψουμε κάτι το οποίο δεν είχε σχέση με τις υπόλοιπες κυκλοφορίες. Ένα ήταν το σίγουρο, ότι θα άλλαξε ο τραγουδιστής, οπότε ήθελα να κάνω πράγματα που δεν είχα ξανακάνει. Στην αρχή δούλεψα και με την ιδέα των ψηφιακών ήχων. Από την άλλη όταν ξεκίνησα να γράφω τα τραγούδια, έγινε σημαντικό για μένα αν ακολουθήσω τα προσωπικά μου τυχαία συναισθήματα, αφού ήταν ένα καινούριο ξεκίνημα για εμένα. Από αυτή την άποψη άλλαξε η αρχική ιδέα. Θα έλεγα ότι είναι ένα μείγμα των αρχικών σχεδίων και των τυχαίων συναισθημάτων μου εκείνη την ώρα.

ΕΡ: Πείτε μας κάτι για την όλη ιδεολογία  και και το θέμα του εξώφυλλου, συμπεριλαμβανομένου και της φωτογραφίας.
Μάνα: Ναι, δεν είμαι σε θέση να μιλήσω για τη βαθύτερη ιδεολογία της φωτογράφησης Υπάρχει όμως βαθειά ένωση μεταξύ του Beyond the Gate  με την καλλιτεχνική δουλειά του. Η πύλη είναι βασικά μια δίοδος, μια είσοδος και ήθελα αυτό να βγεί προς τα έξω.

ΕΡ: Τι συμβολίζουν τα χέρια που βγαίνουν από μια θάλασσα αίματος ?
Μάνα: Υπάρχουν δύο τρόποι να το μεταφράσει κάποιος αυτό.. Βασικά θέλω ο καθένας να φανταστεί δικά του πράγματα όπως για παράδειγμα γιατί σταυρώθηκα σε μια θάλασσα από αίμα ακούγοντας μουσική.

ΕΡ: Για αυτό το άλμπουμ συνθέσατε, προτού να γνωρίζετε τους μουσικούς που θα το υποστηρίξουν?
Μάνα: Σωστά, ξεκίνησα να δουλεύω τη μουσική του τον Απρίλιο του 2005 μετά το φινάλε της περιοδεία μας άσχετα με το ποιοι μουσικοί θα το υποστήριζαν. Δεν ήξερα καν ποιος θα ήταν ο τραγουδιστής. Είχα την επιθυμία να συνεχίσω να κάνω μουσική, και απλά την ακολουθησα. Μετά γνώρισα το νέο μας τραγουδιστή το φθηνόπωρο του 2005. Ταίριαξε απόλυτα, και κατέστει δυνατόν να γίνει μια τέτοια κυκλοφορία και ίσως να έβγαινε και σε ζωντανό.

ΕΡ: Μπορείς να περιγράψεις πώς γνώρισες τον Σεθ, το νέο τραγουδιστή και υπο ποιες συνθήκες μπήκε στους Moi dix Mois?
Μάνα: Τον ήξερα περίπου 5-6 χρόνια. Υπήρξε σε πολλές μπάντες. Μία μέρα τον κάλεσα για να δω πως θα ακουγόταν τα τραγούδια με τα δικά του φωνητικά. Αυτό που συνέβη ήταν ότι ήταν τέλειος για τους Moi dix Mois οπότε γιατί να μην πάρει μέρος στο Project?

ΕΡ: Οπότε βρήκες νέο τραγουδιστή μεταξύ ανθρώπων που γνώριζες προσωπικά.
Μάνα: Έτσι ακριβώς.


ΕΡ: Πως μοιράζεσαι τις ιδέες, την ιδεολογία για κάθε κομμάτι με τον Σεθ, τον Κένγκο με όσους παίζεται μουσική?
Μάνα: Βασικά κάνω τα πάντα εγώ από τη μουσική, το στίχο, την ενορχήστρωση. Μετά επικοινωνώ με τον καθένα και ζητώ να παίξουν τα κομμάτια τους αφού συζητήσουμε για αυτά. Έτσι δεν μοιάζει σαν να προήλθαν όλα από το πουθενά.

ΕΡ: Το πρώτο κομμάτι είναι The other side of the Blood. Κάποιο ιδιαίτερο μύνημα στη λέξη «αίμα»?
Μάνα: Μπορείς να πείς ότι υπάρχει. Όλη η θάλασσα του αίματος το συνοψίζει.

ΕΡ: Κατάλαβα... κάποιο ιδιαίτερο μουσικό στοιχείο στο οποίο δόθηκε έμφαση?
Μάνα: Νομίζω ότι αυτή τη φορά ήταν το muting.

ΕΡ: muting..?
Μάνα: (Γέλια)

ΕΡ: Εννοείς το να κόψεις τον ήχο από τις κιθάρες?
Μάνα: (Γελώντας) Ναι. Πριν από το άλμουμ αυτό, χρησιμοποιούσα πολύ αρμόνιο για τη σύνθεση των τραγουδιών μας. Η κιθάρα ήταν πάντα εκεί. Μόνιμα από πίσω. Δεν υπήρχε καμία πρόθεση να δώσουμε έμφαση στον ήχο της. Ό τρόπος που χρησιμοποίησα τις κιθάρες ήταν σαν ένας μουσικός τοίχος όπως κάνουν πολλές μπάντες για να καλύψω τα διαστήματα τις σιωπής. Δεν ξέρω καν αν αυτό που λέω βγάζει νόημα.

ΕΡ:Μμμ..
Mάνα: (Γελώντας) Εντάξει. Στο παρελθόν χρησιμοποιήσα πολύ αρμόνιο στις συνθέσεις. Αυτή την εποχή χρησιμοποίησα την κιθάρα για κάποιες από αυτές όπως το Vain  και το Unmoved. Οπότε κρίθηκε απαραίτητο οι κιθάρες να κρατάνε τα άκρα. Για αυτό παίξανε τεχνικές όπως το muting και επιλογές από την αρμονία. Σαν αποτέλεσμα ο ήχος της κιθάρας είναι πιο βαρύς από άλλα άλμουμ και ηχητικά αυτή ήταν η μεγαλύτερη διαφορά.

ΕΡ: Κατάλαβα. Επίσης ακούμε και θανατερούς γρυλισμούς νομίζω.
Μάνα: Ναι (γελώντας)

ΕΡ: Οπότε κάποια τραγούδια το ζητούσανε ή έψαχνες τραγούδια να ταιριάξουν?
Μάνα: Νομίζω ότι κάποια τραγούδια το χρειάζονταν.

ΕΡ: Κατάβα, όπου χρειάζονται δηλαδή.
Μάνα: Ναι όπου το καλεί το τραγούδι.

ΕΡ: Όταν γράφεις μουσική, δυσκολεύεσαι ή βγαίνει σαν αεράκι?
Μάνα: Εξαρτάται το τραγούδι. Με κάποια υποφέρω για πάντα, ενώ άλλα βγαίνουν σαν αεράκι. Μερικές φορές τελειώνω σε μια διο μέρες , άλλα μπορεί να πάρουν μήνες. Γράφω πολλά είδη τραγουδιών αλλά με δυσκολεύουν τα συμφωνικά κομμάτια. Αλλά περίμενε... Πολλά από αυτά μου βγαίνουν με τη μεγαλύτερη ευκολία. Οπότε πραγματικά εξαρτάται το κομμάτι. Γενικά έχω δυσκολία στο να γράψω μουσική. Ιδιαίτερα όταν απαιτείται εκκλησιαστικό όργανο ή αρμονία  υπάρχει η απαίτηση να βγούνε όλα αρμονικά τέλεια. Δεν είναι καθόλου εύκολη δουλειά η αρμονία. Για παράδειγμα αν δύο εκκλησιαστικά παίζουν την ίδια ώρα, θα πρέπει να παίξουν διαφορετική μελωδεία. Μια λύση το να εναρμονίσεις τις νότες θα ήταν να παιχτούν σε χρωματικά διαστήματα αλλά αυτό που κάνω είναι να παίξω τις κυρίαρχες μελωδείες πάνω σε αυτές και να βεβαιωθώ ότι προχωράνε ομαλά. Είναι πολύ απαιτητικό το να βρεις την τέλεια αρμονία.

ΕΡ: Πρέπει να είναι γιατί βασικά δουλεύεις ταυτόχρονια σε δύο κύριες μελωδίες.
Μάνα: Ακριβώς.

ΕΡ: Ποια σύνθεση από το άλμπουμ πήρε τον περισσότερο χρόνο για να ολοκληρωθεί?
Μάνα: Για να δώ.. το Eternally Beyond ήταν η πιο απαιτητική σύνθεση. Το βασικό του μοτίβο τέλειωσε αμέσως αλλά η ενορχήστρωση πήρε χρόνο.

ΕΡ: Το Eternally Beyond δεν είχε πολλά συμφωνικά σημεία. Υπάρχουν άλλα με πιο πολλά.
Μάνα: Ακριβώς.

ΕΡ: Τότε τί το κάνει απαιτητικό?
Μάνα: Υπάρχουν πολλά μουσικά όργανα στην σύνθεση. Βασικά έχει τα περισσότερα από κάθε άλλη. Μπορεί να μην το προσέξεις αν δεν ακούσεις προσεκτικά, αλλά για παράδειγμα θα ανακαλύψεις τύμπανα και κύμβαλο πίσω από τα ντραμς. Υπάρχουν πολλά όργανα και με κούρασε πνευματικά η σύνθεση του ensemble. Οπότε αν τα άλλα είχαν μόνο κιθάρες θα ήθελαν και λιγότερο χρόνο σχετικά με την ενορχήστρωση.

ΕΡ: Ποιο κομμάτι είναι το χαρακτηριστικό του Αλμπουμ?
Μάνα: Θα ήταν το Eternally Beyond, το δεύτερο. Υπάρχει το Beyond  και στον τίτλο και επίσης και στον τίτλο του άλμπουμ. Ελπίζω να καταφέρω να καταδείξω τη σημασία αυτού του τραγουδιού.

ΕΡ: Ποια τα συναισθήματα αφότου ολοκληρώθηκε?
Μάνα: Ένιωσα.. «τώρα μπορώ να προχωρήσω». Τέλειωσε όταν όλα τα άλλα είχαν τελειώσει στο δίσκο. Η ιδέα του Eternally Beyond πήγασε από την ανάγκη μου να ακολουθώ τα δικά μου συναισθήματα όταν γράφω τραγούδια, και όταν το ολοκλήρωσα γέμισα από χαρά για κάτι ολοκληρωμένο.


ΕΡ: Οπότε το συγκεκριμένο κομμάτι είναι σημαντικό για σένα.
Μάνα: Ναι είναι. Προσπαθώ να συνδυάσω, την ομορφιά, τη δυναμικότητα, την συμφωνία και το δράμα. Σε αυτό το άλμπουμ κατάφερα κάτι Eternally Beyond  από όλα τα άλλα.

ΕΡ: Γιατί έβαλες τα ορχηστρικά κομμάτια στη περιορισμένη έκδοση?
Μάνα: Γνώριζα ότι πολλοί ακροατες θα ήθελαν να ακούσουν και αυτή την «έκδοση». Φυσικά και μου αρέσουν όλα μαζί με τα φωνητικά , αλλά κάποιες φορές τα φωνητικά υπερκαλύπτουν την ορχήστρα. Από την οπτική ενώς συνθέτη, θέλω οι ακροατές μου να ακούνε και την αγνή τους μορφή.

ΕΡ: Είναι αλήθεια οτι ακούγονται καθαρότερα σαν ορχηστρικά.
Μάνα: Ακριβώς..

ΕΡ: Στην ορχηστρική τους μορφή είναι ευκολότερο να παρακολουθήσουμε την δομή των τραγουδιών και να ανακαλύψουμε και περισσότερα.
Μάνα: Για αυτό το λόγο ακριβώς θέλω να ακούνε και τις δύο εκδοχές. Νομίζω θα τους βοηθούσε να ανακαλύψουν για παράδειγμα που κολλάει μια μελωδεία από τα φωνητικά σε ένα όργανο υποστηρικτικό. Όταν ακούς το τραγούδι με τα φωνητικα, ακούς τη φωνή και τη μουσική όπως όπως. Οπότε βάζοντας και τα ορχηστρικά νομίζω θα το ακούσουν με μεγαλύτερο βάθος, θέλω να πιστεύω.

ΕΡ: Αλήθεια. Για παράδειγμα στο deflower η καμπάνα και η γυναικεία φωνή ακούστηκε καλύτερα στο ορχηστρικό.
Μάνα: Πολύ σωστά.

ΕΡ: Παρατήρησα ότι χρησιμοποίησες το ίδιο μουσικό όργανο όπως κάποτε και στο vestige στο δεύτερό σου άλμπουμ.
Μάνα: Ναι το παλιό πιάνο, η αλλιώς κύμβαλο.

ΕΡ:  Φαίνεται να το έχεις χρησιμοποιήσει σε πολλά τραγούδια.
Μάνα: Ναι σε πολλά, αλλά σε αυτό το δίσκο, κυρίως στο deflower. Σε άλλα κομμάτια δεν θα το ακούσετε πολύ σε σύγκριση με προηγούμενα. Είχα την έντονη επιθυμία να βάλω και το κύμβαλο και το εκκλησιαστικό όργανο.

ΕΡ: Σωστά. Το άκουγα πιο πολύ σε παλαιότερα κομμάτια.
Μάνα: Σε αυτό το άλμπουμ στόχευσα το να αναδείξω το χρώμα της κάθε σύνθεσης. Για να γίνει αυτό πρέπει να διαλέξεις προσεκτικά κάθε νότα, κάθε ισορροπία που βρίσκεις κατά το πλησίασμα της ολοκλήρωσης που το βρίσκες μπροστά σου σαν το αποτέλεσμα. Οπότε νιώθω ότι σε αυτό το δίσκο κάθε μελωδεία χύνει το χρώμα της πολύ έντονα.

ΕΡ: Να σε ρωτήσω κάτι για το Unmoved. Αυτό γράφτηκε την εποχή που τραγουδιστής ήταν ακόμη ο προηγούμενος οπότε στίχοι και μουσική και ενορχήστρωση δεν άλλαξαν ιδιαίτερα. Πρωτοφανές για την καριέρα σου. Ποιες είναι οι σκέψεις σου πάνω σε αυτό.
Μάνα: Το συγκεκριμένο ήταν κοντά στην ολοκλήρωση του από πριν. Οπότε ήταν απλά θέμα τεκμηρίωσης. Τώρα που το σκέφτομαι.. Είναι σωστό. Ήταν κάτι που δεν έχει ξαναγίνει και και έγινε μόνο για αυτό το κομμάτι έτσι?


ΕΡ: Ναι παρακολουθώ από κοντά τις δραστηριότητές σου και το έχω παρατηρήσει. Παρόλα αυτά παρατήρησα ότι ήταν η πρώτη φορά που επιχείρησες ηχογράφηση χωρίς αλλαγές με το νέο τραγουδιστή στη συμμετοχή!
Μάνα: Καταλαβαίνω. Αλλά υπήρχαν αλλαγές. Για παράδειγμα η αρμονία δεν είχε ξαναβγεί τόσο στην επιφάνεια όσο τώρα. Και επίσης κάπως άλλαξε και η οργάνωση της κιθάρας. Συγκεκριμένα η μελωδική κιθάρα είναι εκεί κατα τι διάρκεια της χορωδίας και νομίζω ήταν η αλλαγή που πρόσεχες περισσότερο. Όσο για τη μελωδεία ήμουν ικανοποιημένος με το πως ήταν από πριν. Οπότε αυτή τη στιγμή τα βασικά είναι καλυμένα, απλά διανθίζονται με κάποιες αλλαγές. Θα έλεγα οτι το unmoved τώρα είναι στην τελική του μορφή.

ΕΡ: Τι υπάρχει πίσω από την απόφασή σου να βάλεις το The other side of the Door σαν τελικό κομμάτι?
Μάνα: Το κομμάτι είναι εντελώς σχετισμένο με το The other side of the blood  το πρώτο τραγούδι. Το πρώτο είναι λες και βγαίνει εξ ολοκλήρου από κλασική ταινία. Ετσι για να κάνω την αντίθεση αποφάσισα να ενσωματώσω το ψηφιακό και το κλασικό και φτάσαμε εκεί που είμαστε.

ΕΡ: Τι νόημα έχει το Gate στο Βeyond the gate  και το Door στο The other side of the door?
Μάνα: Η πύλη έχει πολλά νοήματα για μένα. Όπου «πόρτα» είναι ίσως κάτι σαν φυσικό αντικείμενο αλλά μπορεί να εννοεί και μεταφυσικά πράγματα  την ίδια στιγμή που η πύλη πάλι έχει σχέση με υπαρκτά πράγματα.

ΕΡ: Ήταν κάτι σημαντικό για σένα όταν έγραφες τους στίχους?
Μάνα: Να το σκεφτώ.. το πιο σημαντικό ήταν οι στίχοι του Deflower. Είναι βασικά, δύο διαφορετικοί στίχοι. Εναλλάσωνται και χωρίζονται κατα τη χορωδία, κάνοντας το νόημα να αλλάξει λίγο. Αυτό το διπλό στρώμα των στίχων είναι χαρακτηριστικό αυτού του τραγουδιού και κάτι καινούριο που δοκίμασα.

ΕΡ: Υπάρχουν πολλοί αγγλικοί στίχοι επίσης. Γιατί αυτό?
Μάνα: Το Deux ex Machina και το Vain έχουν πολύ αγγλικό στίχο αλλά απλά ακολούθησα τις δικές μου εικόνες που μου γεννήθηκαν όσο έγραφα. Όταν γράφω λαμβάνω εικόνες στο μυαλό μου και κάποιες φορές ο αγγλικός στίχος είναι πιο σωστός ενώ ο Ιαπωνικός καλύτερος για κάποια άλλα.

ΕΡ: Όποτε δεν ήταν κανονισμένο να γίνει έτσι, να το δικαιολογήσει το τραγούδι.
Μάνα: Μπορείς να το πεις και έτσι.

ΕΡ: Το deux ex machina θα πεί Από μηχανής Θεός στα Λατινικα?
Μάνα: Πολύ σωστά. Δεν είχα καμία σχέση με τα Λατινικά η κάτι τέτοιο… Απλά ακούστηκε όμορφα σαν φράση. Έπειτα θέλησα να το χρησιμοποιήσω περισσότερο ειρωνικά.

ΕΡ: Τα γενέθλιά σου είναι το Μάρτιο, ήταν πιθανόν να ξεκινούσες κάτι νέο μαζί με αυτό?
Μάνα: Όχι ακριβώς. Απλά ήθελα να το ξεκινήσω όσο νωρίτερα γίνεται. Ήθελα να μπορέσουνε όλοι να το ακούσουν όσο γρηγορότερα γίνεται.


ΕΡ:΄Οπότε δεν έβαλες κάποιο στόχο για το Μάρτιο?
Μάνα: Όχι. Πιθανόν ήταν η μοίρα του , τελείως στην τύχη.

ΕΡ: Η νέα κυκλοφορία έγινε ένα μινι-άλμπουμ. Το πρώτο των Moi dix Mois.
Μάνα: Ναι.

ΕΡ: Γιατί Μίνι Αλμπουμ και όχι single η κανονικό αλμπουμ?
Μάνα: Ήθελα να το βγάλω όσο πιο γρήγορα γίνεται. Από την άλλη θα ήταν μόνο δύο τραγούδια για το single , κάτι μη ισορροπημένο. Οπότε για να βγει κάτι σύντομα αλλά με ισορροπία ένα μινι ή medium άλμπουμ όπως το λέω, ήταν το καλύτερο.

ΕΡ: Άρα βιαζόσουν.
Μάνα: Ναι. Από την επιθυμία να ακούσουν το συντομότερο τη νέα μουσική.

ΕΡ: Η εντύπωση που είχα είναι ότι παίρνεις πάντα το χρόνο σου για να ετοιμάσεις κάποια πράγματα, μου κάνει εντύπωση που βιάστηκες.
Μάνα: Βασικά πάντα βιάζομαι (Γελώντας)..

ΕΡ: Έτσι ε?
Μάνα: Ναι.. Από την αρχή ώς το τέλος δουλεύω στην ενορχήστρωση. Ακόμη και στην ηχογράφηση αυτά δουλεύω. Φυσικά είναι καλύτερα να τελειώνει πριν μπούμε για ηχογράφηση αλλά όλο και κάτι καινούριο θα μου έρθει τελευταία στιγμή. Για παράδειγμα όταν το ακούω από τα ηχεία σκέφτομαι ότι υπάρχει και καλύτερος τρόπος να γραφτεί. Οπότε είμαι μονίμως στη διαδικασία του «ίσως ήταν καλύτερα έτσι» στην ηχογράφηση και έτσι πάει μέχρι τέλους.

ΕΡ: Είναι η πρώτη φορά που ηχογραφήτε με δύο κιθάρες?
Μάνα: Σωστά.

ΕΡ: Πώς είναι το να ηχογραφείς με δύο κιθάρες?
Μάνα: Ήταν χρονοβόρο και για τους δύο. Έπρεπε να σιγουρευτώ ότι και οι δύο θα ακούγονταν μοναδικά και αυτό δεν θα δούλευε αν  ακούγονταν πολύ διαφορετικά. Ήταν μια πρόκληση να βρω την ισορροπία. Όταν παίζω μόνος το μόνο που χρειαζόταν ήταν να προσαρμόζομαι εκεί που θεωρώ ότι πρέπει. Τώρα με τον Κ στην κιθάρα επίσης, θέλει περισσότερη δουλειά το πως θα κανονιστούν όλα ακόμη και η θέση των χορδών.

ΕΡ: Μοιάζει το unmoved να είναι δυνατόν να παιχτεί τώρα με τις δύο κιθάρες.
Μάνα: Φυσικά. Θα ήταν αδύνατον χωρίς αυτές.

ΕΡ: Είχες δυσκολία και σε αυτό το τραγούδι?
Μάνα: Ναι, ακουστικά είχα τη μεγαλύτερα δυσκολία. Έχασα άπειρο χρόνο στο να τελειοποιήσω τον τόνο της κιθάρας. Ξέρεις το κομμάτι ξεκινάει με κιθάρα και ήταν ουσιώδες αυτό να γίνει.

ΕΡ: Σχεδιάζεις μια πριβε συναυλία για τα μέλη του φαν-κλαμπ στις 11 Μαρτίου 2006. Ποιες είναι οι σκέψεις σου για αυτό?
Μάνα: Πέρασε ένας χρόνος σχεδόν από το τελευταίο μας ζωντανό και το περιμένω πολύ. Αγαπώ πολύ να παίζω ζωντανά, καλύτερα και απο ηχογράφηση.

ΕΡ: Σε πολλές συνεντεύξεις σου δίνεις την εντύπωση ότι ευχαριστήσε με την δημιουργία ενός άλμπουμ..
Μάνα: Αλήθεια? Φυσικά αγαπώ το να κάνω μουσική άλλα όχι όπως ένας μηχανικός που χειρίζεται τον εξοπλισμό. Μου αρέσει να τελειοποιώ τον ήχο και το κυριότερο να το κάνω «ζωντανό». Δεν είμαι ο τύπος του ανθρώπου που μπορεί να κάθεται σε μια φάση. Καμιά φορά είναι αβάσταχτο να κάθομαι και συνεχίζω να κάνω μικρά πράγματα. Φύσικα λατρεύω τη πρόοδο και την ολοκλήρωση των τραγουδιών μου. Αλλά δεν με νοιάζει αλλά αγαπώ να το αφήνω να .. ξεσαλώνει.

ΕΡ: Κατάλαβα... οπότε όλο αυτό το πάθος που μαζεύεται στην ηχογράφηση, σου βγαίνει στο live.
Μάνα: Αυτό ακριβώς θέλω να γίνεται.

ΕΡ: Πρέπει να είσαι ενθουσιασμένος με την επόμενη συναυλία δηλαδή.
Μάνα: Είμαι!

ΕΡ: Οπότε η επόμενη συναυλία θα είναι η πρώτη σας με νέο τραγουδιστή. Γιατί ειδικά για τα μέλη του φανκλαμπ?
Μάνα: Ήθελα να αποκαλύψω τα νέα πράγματα σε αυτούς πρώτα αφού το περιμένανε καιρό. Επίσης είναι πολύ σημαντικοί για εμένα με στηρίζουν πάντα.

ΕΡ: Θα υπάρχει κάποια έκπληξη?
Μάνα: Φυσικά αφού είναι κάτι το ιδιαίτερο θα κάνουμε κάτι που δεν κάνουμε σε άλλες συναυλίες. Φυσικά το κυριότερο όλων θα είναι η μουσική.

ΕΡ: Θα παιχτούν τα προηγούμενα τραγούδια των Moi dix Mois?
Mάνα: Ναι θα υπάρχουν , μπορεί όμως να αλλαχτούν οι ενορχηστρώσεις.

ΕΡ: Στο φυλλάδιο της συναυλίας γράφει «frighteningly beautiful world beyond.» Τι είδους κόσμος είναι ο κόσμος beyond?
Mάνα: Κάποια θα φτάσουν ώς εκεί , κάποιοι όχι. Για να το πετύχουν πρέπει να ξεφύγουν από κάποια στεγανά. Αυτοί που δεν θα το κάνουν δεν θα δούνε τον κόσμο beyond. Το να καταστρέφονται όλα τα στεγανά είναι το θέμα μου σε όλες μου τις δραστηριότητες και δεν θέλω οι άνθρωποι να βλέπουν τα πράγματα απο αυστηρές οπτικές γωνίες. Για μένα ήταν ένα νέο ξεκίνημα, θέλω μαζί μου να σπάσουμε τα στεγανά για να δούμε.. τον κόσμο beyond.

ΕΡ: Όποτε όσοι ακούσουν το άλμπουμ θα φτάσουν μέχρι τη συναυλία?
Μάνα: Έτσι νομίζω.

ΕΡ: Θα μας πάρεις όλους μαζί σου λοιπόν..
Μάνα: Ναι, παρόλα αυτά θέλει δυνατή θέληση ο καθένας για να βγεί μέχρι πάνω από αυτή τη θάλασσα από αίμα . Αν το καταφέρετε θα σας πάρω μαζί μου.

ΕΡ: Υπέροχα. Ας μιλήσουμε λίγο ακόμη για το Αλμπουμ. Νόμιζα ότι η κατεύθυνση του νέου δίσκου είναι παρόμοια με το dix infernal , το πρώτο άλμπουμ.
Μάνα: Κατάλαβα..



ΕΡ: Και τα δυο άλμπουμ έχουν την υπογραφή του Μάνα, μοιάζουν με νέες προσπάθειες παρά το ότι συγκεντρώνονται σε μια νέα ιδέα.
Μάνα: Ίσως είναι αλήθεια αυτό. Το πρώτο το Nocturnal Opera ήταν πραγματικά ένα άλμπουμ γεμάτο έννοιες. Τα πάντα, με το στίχο μέσα, όλα ξεκινούσανε από μία ιστορία. Σε αντίθεση με αυτό , το νέο άλμπουμ δεν έχει τίποτε από αυτό και εκδηλώνει πιο πολύ το τι ένιωθα εγώ. Οπότε κατα μία έννοια είναι πιο κοντά στο πρώτο.

ΕΡ: Τι εκφραστικό στυλ θα παρουσιάσεις με τι νέα σύνθεση των Moi dix Mois?
Μάνα: Βασικά αφού υπάρχουμε σαν solo project θα συνεχίσω να αλλάζω τα μέλη για όσο χρειάζεται και ανάλογα με το είδος της μουσικής που θέλω να πειραματιστώ κάθε φορά. Μπορεί να μας περιγράφετε σαν ροκ αλλά θα προσπαθήσω να παρουσιάσω κάτι περισσότερο από αυτό. Σαν βάση τα ντραμς και η κιθάρα, είναι στάνταρ όργανα για τη ροκ μουσική, αλλά στο μέλλον θα ήθελα να ενσωματώσω και άλλα μουσικά όργανα.

ΕΡ: Οπότε θα ήθελες να πας beyond του κατεστημένου σου..
Μάνα: Ναι θα ήθελα να συνεχίσω να κάνω πράγματα έτσι.

ΕΡ: Τι μπορεί να συμβεί στο μέλλον?
Μάνα: Το μέλλον. Νομίζω το νέο άλμπουμ έχει ήδη πολλά από αυτά που θα ήθελα να του δώσω. Ηχητικά θα προσπαθώ να φτάσω και να κάνω δικό μου κάτι το πιο όμορφο, δυναμικό και δραματικό.

ΕΡ: Αυτή είναι η αίσθηση..
Μάνα: Ναι αυτή είναι η αίσθηση. Βασικά όταν ακούω μουσική θέλω να κλάψω. Θέλω να με κινήσει συναισθηματικά στο σημείο να κλάψω. Θα ήθελα να συνεχίσω να το καταφέρνω.

ΕΡ: Αυτό είναι αλήθεια και για τη μουσική που γράφεις?
Μάνα: Ναι. Δεν είμαι ικανοποιημένος με τη μουσική που υπάρχει στον κόσμο. Αφού είναι κάτι που δεν υπάρχει ακόμη, θέλω να κάνω μουσική μέχρι να το πετύχω. Οπότε είμαι ο καλύτερος θαυμαστής της μουσικής μου.

ΕΡ: Αλήθεια?
Μάνα: Ναι είναι λες και το κάνω για τη δική μου ευχαρίστηση *γέλια* Οπότε αν δεν νιώθω τίποτε για κάτι που γράφω, δεν υπάρχει και νόημα να δημοσιευτεί.


ΕΡ: Ποια τα σχέδιά σου για την αποκλειστική συναυλία στις 11 Μαρτίου?
Μάνα: Επειδή είναι μέρος της Ευρωπαικής περιοδείας θα υπάρξει άλλη μία συναυλία στο Παρίσι στις 17 Μαρτίου και άλλη μία στο Βερολίνο στις 19 Μαρτίου. Το φινάλε θα παιχτεί πίσω στο Τόκυο στις 2 Μαίου στο SHIBUYA AX.


ΕΡ: Αυτό είναι και το δεύτερο Ευρωπαικό σου tour.
Μάνα: Ναι είναι το δεύτερο.

ΕΡ: Υπάρχει διαφορά στο πως νιώθεις στις συναυλίες στην Ευρώπη με αυτές στην Ιαπωνία?
 Μάνα: Όσον αφορά το πως νιώθω όχι δεν υπάρχει διαφορά. Ο αριθμός των ακροατών είναι περίπου ο ίδιος. Έπειτα είναι παρόμοια τα αισθήματα αν ξανα δίνεις συναυλία μετά από λίγο. Το να κάνεις ζωντανό μετά από ένα χρόνο στην Ιαπωνία είναι το ίδιο με το να κάνεις συναυλία στην Ευρώπη σε παρόμοιο διάστημα για πρώτη φορά. Όσο για τη διαφορά, είναι περισσότεροι οι άντρες στην Ευρώπη. Οπότε η ενέργεια είναι τεράστια σαν Rock n Roll! Σε αντίθεση με την Ιαπωνία που δεν βλέπεις τέτοια ενέργεια, που οι άντρες είναι πιο παθητικόι βλέποντας το visual kei συγκρότημα και άντρες με make up , ξέρεις.. Δεν υπήρχαν τέτοιες αναστολές στην Ευρώπη και η ενέργεια ήταν τεράστια.

ΕΡ: Πως νιώθεις με το να υπάρχει πολύ αντρικό κοινό στην Ευρώπη.
Μάνα: Χαίρομαι! Προσωπικά θέλω οι άντρες στην Ιαπωνία να ξεφύγουν παραπάνω από το κανονικό τους . Ίσως είναι πολύ περισσότεροι από τα κορίτσια να ντρέπονται. Θα ήταν όμορφα το ποσοστό να πάει 50-50 όπως στην Ευρώπη.

ΕΡ: Αφού το Beyond the Gate θα κυκλοφορήσει στην Ευρώπη θα έχετε πολλούς ακροατές και στη συναυλία.
Μάνα: Ναι.

ΕΡ: Άκουσα ότι στη προηγούμενη Ευρωπαική περιοδεία, όσοι ήρθανε γνωρίζανε τους στίχους του Nocturnal Opera απ’εξω!
Μάνα: Είναι αλήθεια. Αν και δεν κυκλοφόρησε στην Ευρώπη, τραγουδούσαν μαζί μας.

ΕΡ: Ποιες οι σκέψεις σου για την κυκλοφορία ενός δίσκου εκτός της χώρας σου?
Μάνα: Βασικά θα ήθελα να συνεχίσει να γίνεται. Έχω πολλούς που ζητούν να γίνει αυτό και θα ήθελα να τους ικανοποιήσω. Είναι όμορφα να έχουν πρόσβαση σε πολλά άλμπουμ. Νομίζω είναι σημαντικό να συνεχίσει να γίνεται.

ΕΡ: Συνεχίζουν να σου ζητούν πολλά οι φανς του εξωτερικού?
Μάνα: Ναι ζητούν πολλά. Πολλοί που μένουν σε μικρές πόλεις. Και δεν μπορούν προμηθευτούν αν δεν πάνε σε κάποια μεγαλύτερη. Αν και γίνονται ευκολότερες πλεόν οι αγορές μέσω ίντερνετ θα ήθελα να βελτιωθεί αυτός ο τομέας.

ΕΡ: Φαίνεται ότι έχεις συγκεντρωθεί στην περιοδεία στην Ευρώπη σχεδόν όσο και στην Ιαπωνία αλλά ακούω ότι υπάρχει και μεγάλη βάση στην Αμερική. Δεν στοχεύεις σε μια περιοδεία στην Αμερική?
Μάνα: Θα ήθελα, αν ήταν αυτό δυνατόν. Ίσως μοιάζει ότι προτιμώ την Ευρώπη από την Αμερική αλλά είναι πιο εύκολα να τα κανονίσεις τα πράγματα εκεί παρά στην Αμερική. Είναι ευκολότερο να εντοπίσω πρακτορεία και άτομα που ασχολούνται με το είδος της μουσικής μου στην Ευρώπη. Οπότε έχω συνεργάτες που μπορώ να εμπιστευτώ και αν θελήσω να δώσω συναυλία στην Ευρώπη τα πάντα θα γίνουν πολύ εύκολα. Από την άλλη είμαι στη διαδικασία να βρω τέτοιους συνεργάτες και στην Αμερική. Ελπίζω να το καταφέρω και να κάνουμε εκτεταμένη περιοδεία στην Αμερική.



ΕΡ: Κατάλαβα. Τώρα να σε ρωτήσω σχετικά με τις συναυλίες στην Ιαπωνία.. Στοχεύεις σε κάποια περιοδεία μετά το φινάλε σας στις 2 Μαίου?
Μάνα: Το σκέφτομαι αυτή τη στιγμή. Θα ήθελα να κάνω όσες περισσότερες συναυλίες στην Ιαπωνία μπορώ.


ΕΡ: Ένα μύνημα για τους θαυμαστές σε παρακαλώ?
Μάνα: Ανυπομονώ πολύ να παίξουμε ζωντανά. Έχω καιρό να το κάνω και τα πράγματα θα γίνουν άγρια..

ΕΡ: Ευχαριστούμε πολύ.
Μάνα: Ευχαριστώ.

Τη μετάφραση επιμελείτε 

η Ασημάκη Αγγελική. 

Απαγορεύεται η αναδημοσίευση χωρίς αναφορά στην πηγή.

† Translate